Skip to main content

Kotak

Kehidupan kita ni bersegi-segi.
Ibarat kotak.
Kau kene pandai aturkan sudut-sudut setiap segi.
Bila kau cuai, satu persatu dinding kotak tu runtuh menyembah bumi.
Akhirnya kau menangis sendiri.
Saat memerhati kerosakan yang tiada ganti.
Sebab apa? Sebab kotak tu istimewa. Sekali kau punya, tiade yang kedua.
Yang tinggal, cuma istilah 'kotak lama' dengan kenangan yang kau pernah ada.

Nilai sebuah kotak tu mungkin seposen doposen pada kau.
Tapi ingat, semua tu sementara cuma . Jangan nak geleng kepala.
Hakikatnya, hidup kau baru setahun jagung, belum kenal erti kehidupan  yang sebenar. Belum menjengah dunia luar.
Nampak?  Kerdilnya kau?  Kecilnya kau?

Bukan apa, aku cuma.. Nak kau hargai kotak yang kau ada.
Sebab kotak ni, bukan kotak biasa-biasa.
Tapi, kotak ni, kotakkan tau betapa besar nilainya.

Comments

Popular posts from this blog

UTP ?

Alhamdulillah dah tak jakun tengok Chancellor Hall. *** “Kenapa amik science stream? Kau patut sastera weh. Serious cakap.” ‘Sebab sastera takde biology’ “Nak amik medic?” ‘Tak. Saja suka biology.’ *** “Dah decide nak futher course apa?” ‘Tak. Ntah pening. SPM dulu.’ *** “UPU isi apa?” ‘Uia’ “Kenapa?” ‘Saja’ “Please duh.” ‘Sebab ada arab.’ “Kau pandai arab?” ‘Tak’ “Dahtu?” ‘Sebab tak pandailah nak amik arab’ …. “Course?” ‘Into Islamic Finance’ “Rugi. Better ACCA. Job prospect wider.” ‘Don’t care’ *** “Saya kaunselor” ‘Oh hai’ “Awak mohon apa?” ‘Finance’ “Engineering tak minat?” ‘Macam tak’ “Sains fizikal?” ‘Tak sangat’ “Saya cadangkan amik ukur bahan” ‘Apa tu?’ “Macam engineering jugak.” ‘Saya nak finance’ “Owh boleh jugak. Tapi engineering pun okay” ‘Owh Takpe, saya nak finance’ *** “Dah mohon scholarship?” ‘Tak. Banyak...

S.T.U.P.I.D

We're almost reaching 4 months.  4 bulan mungkin sikit, tapi dalam 4 bulan, ada lebih kurang 120 hari  And everyday in 120 days, I'm missing you.  Missing something that is no longer mine.  I'm fine. I'm not hurting. I was killed.